The devil you know

_{Marcial

Een donkere reu, duidelijk nog niet helemaal volgroeid maar toch al aardig groot voor een jaarling, sprong als een echte schaduw naar een andere rots. Daar landde hij met gemak op en bleef een tijdje zitten. Een gevaarlijke grijns rustte op zijn snuit. Morgandi, het gebied waar hij was opgegroeid, waar hij elke plek uit zijn hoofd kende. Zijn bijna zwarte ogen staarde een tijd lang over het water heen. In zijn ene levensjaar had hij zich nog niet bij een roedel gevoegd, iets wat een pup misschien beter wel had kunnen doen. Vanaf zijn drie maanden was hij alleen, zijn moeder had hem hier op de kliffen achtergelaten en zijn vader had hij nooit van zijn leven gezien. Niet dat Marcial dat nodig vond, als hij hem dan misschien ooit zou tegenkomen dan beet hij zijn verdomde kop er af. Oh ja, dat was een van de wolven die hij niet kon uitstaan. Een windvlaag bracht de geur mee van de roedel die hier leefde, Black Ops, een groep slechte wolven. Niet per se wolven waar hij naar op keek, maar het was tot nu toe de enigste groep waarbij hij zich ooit wel zou kunnen thuis voelen. Al viel dat nog te betwisten, maar dat waren zorgen voor later nu moest hij verder met zijn zelftraining.
De gespierde jongwolf sprong weer naar een andere rots, ditmaal wat verder weg en het punt waar hij zou landen was ook wat hoger gelegen. Zijn nagels krasten over het gesteente toen hij met een klap tegen de rots aan kwam. Toch zette Marcial ondanks de harde klap tegen zijn ribben toch verder en duwde zich met zijn achterpoten omhoog tegen de klif. Met enige moeite bereikte hij uiteindelijk de plek waar hij zou moeten gaan landen. Dit waren de dingen die hij als pup ook al deed, alleen in minimalistische vorm en met minder dodelijke hoogtes. Naar zijn eigen zeggen had hij zichzelf toch al goed genoeg getraind, hij was nog niet dood so yeah. Er lag een aardig grootte vlakte voor hem, alleen was hij hier niet meer alleen blijkbaar. Een hee eind verder stond een reu, niet zo maar eentje maar het was like de alfa van Black Ops. Great. Kort rolde de reu met zijn ogen en snoof. Natuurlijk zou de oudere wolf al wel weten dat hij hier was, maar het kon hem eigenlijk niets schelen. Misschien een beetje naïef van hem, maar ach who cares. Toch besloot hij zich te gedragen. Meteen leek er een klik in zijn hoofd te zijn gemaakt en veranderde de eerst jong ogende wolf in een iets oudere reu. Bij wijze van spreken dan. Met vaste tred, zonder enig greintje angst, wandelde Marcial kalm verder richting Legion. Het was niet de eerste keer dat hij die reu zag rond lopen hier, al had dat meer te maken met da hun roedelgebied hier dicht bij lag, maar dit zou toch wel de eerste keer zijn dat hij misschien wel tegen de reu zou spreken.
[&Legion]}

Geruime tijd was het rustig geweest. Geen ongewone dingen hadden hun aanmelding gedaan en daarmee was het dus al met al dood en dood rustig geweest. Hij geeuwde en rekte zich uit in het diepe grottenstelsel van de Night Sky Lake. Rustig wandelde hij naar de Xuanya, die buiten de grotten op hen wachtte. Hij liep de helling op en ging op de punt zitten waarmee hij over het gehele Zuiden uit kon kijken. De zon klom langzaam omhoog en hij bleef daar zitten. Hij wachtte gewoon rustig af op wat komen ging en sloeg zijn staart voor zijn poten. Hij hoorde achter hem geluiden maar hij sprak niet. Hij wachtte rustig af. De herriemaker merkte hem op en werdt stil. Hij rook dat het een reutje was maar hij had geen idee hoe oud of wat voor bouw die zou hebben. Hij daaide zich om en keek in de ogen van een zwarte jaarling. Hij kneep zijn ijsblauwe ogen samen. 'What is your problem?' zijn stem klonk neutraal en niet bedreigend. Bedreigend zou het zijn geweest als de jaarling op zijn eigen gebied zou komen. Hij grijnsde zijn witte tanden bloot en vroeg zich werkelijk af wat de jaarling hier deed. Hij rook geen roedelgeur en dat in het achterhoofd genomen nam hij aan dat de jaarling hier alleen was en bij niemand hoorde. 'My name is Legion. What's yours?' zei hij en ging staan. Hij liep langzaam op de jaarling af en ging op een meter van hem af zitten. Hij bleef rustig omdat hij wel eens wilde weten wat al die wolven hier naar het Zuiden trok. De warmte misschien?

_{Marcial

Natuurlijk had hij gelijk. Zodra er nog maar een drietal wolflengtes tussen hem en Legion in zaten draaide de wolf zich om. De manier waarop de reu hem aan keek beviel hem helemaal niet, maar hij liet het maar aan zich voorbij gaan. Momenteel dan toch. ’t Was niet omdat hij een alfa was dat hij ook meteen alles mocht doen, Marcial was nog een vrije wolf. Moest hij nu werkelijk zo dom zijn als de meeste jaarlingen en Legion zou aanvallen, dan had hij gelijk de gehele Black Ops achter zich. Dus gelukkig was hij iets slimmer dan de meeste wolven van zijn leeftijd en wist hij zich nog kranig te houden tegenover de reu. Geen haar in zijn vacht dat er aan dacht om zich bang op te stellen tegen over deze wolf. Maybe was hij dat wel, maar in de loop der tijd had hij het meeste van zijn emoties kunnen verbergen voor andere wolven. Dat was een van de voordelen om niet te zijn opgegroeid bij je ouders. Nee, hij had voor alles moeten vechten vanaf zijn drie maanden tijd. In record tempo had hij zichzelf leren jagen, eerst konijntjes en zo nu en dan eens wat anders. Maar hij kon het en dat was wat telde.
‘I’m just training.’ Sprak Marcial rustig terwijl hij de reu en de omgeving voor geen moment uit het oog verloor. Oh ja, hij was op zijn hoede. Als Legion hier was, dan zou zijn troep vast niet ver weg zijn. De jonge wolf zette zich uiteindelijk neer op zijn achterwerk en zorgde er voor dat zijn staart eindelijk stopte met kwispelen. Stom ding ook. Blijkbaar had de alfa eindelijk weer zin gekregen om zich te bewegen want hij overbrugde de afstand tussen hen in uiteindelijk wanneer hij zich had voorgesteld. Natuurlijk wist Marcial al wie het was, maar tja wat verwachtte je dan ook. Hij was eens een pup geweest, en toen had hij voor zichzelf te trainen op stilte en sluipen vaak andere, oudere, wolven lopen volgen zonder opgemerkt te worden. ‘I know, I go by the name Marcial.’ Een stilte bleef hangen tussen de twee reuen. Marcial was niet geacht om vragen te stellen momenteel. Alleen beantwoorden. Hij was eigenlijk niet eens nieuwsgierig naar de reu. Hij had alle voldoende informatie al steken in zijn hoofd. Andere zaken zou hij wel vanzelf te weten komen, misschien van de reu zelf, misschien van andere. Maar dat deed er nu niet toe. Even bedacht hij zich dat hij eigenlijk van deze ontmoeting gebruik kon maken. Als hij dan toch misschien de roedel wou betreden, dan was dit misschien wel de uitgewezen kans om dat te doen. Al zou hij wel eerst zien hoe de dingen hier nu gingen verlopen. Wie weet wou hij na dit gesprek wel niet eens meer joinen, maar dat hing dan vooral af van Legion zelf.}

Hij deed net alof hij verbaasd was dat de wolf voor hem -Marcial- hem al kende. Hij wist dat zijn naam zich snel had verplaatst over geheel Morgandi. Hij had de eer om de slechte roedel te leiden hoewel daar soms ook nadelen aan vast kleefde. Binnenkort moest er een roedelactiviteit op touw worden gezet dacht hij kort. Hij knikte toen de Marcial zei dat hij hier was om te trainen. Hij had geen reden om anders te geloven ook. De meeste wolven deden dat in de bossen dacht hij. Hij zwiepte kort met zijn staart en zag dat Marcial die voor hem zat zonet nog had gekwispeld. Dat was iets wat hem wél verbaasde. Waarom zou een wolf dat doen? Hij bleef zitten waar hij zat. Een wolfslengte van Marcial af. 'What did you came for Marcial? And don't tell me it was to train. I don't buy it.' zei hij en grijnsde een rij witte tanden bloot. Hij geloofde er geen snars van dat Marcial hier was om te trainen. En zelfs al als die daarvoor hier was, was hij niet op de juiste plek. Hij wilde weten waarom die hier was en niet ergens anders. Hij wantrouwde het een beetje, maar als je het van een andere kant bekeek; hij was alleen. Hijzelf had een roedel met moordenaars die hij achter hem aan kon sturen. Iets wat duidelijk het verschil maakte in zijn eigen ogen.

[Flutje, sorry!]

_{Marcial

Ooh, dus mister big bad wolf geloofde hem niet dat hij hier kwam trainen. Zijn probleem dan maar, want dat was wel het enigste wat hij hier kwam doen. En als Legion dacht dat Marcial ook maar een tikkeltje onder de indruk was van hem, dan had hij het grandioos mis want tot nu toe leek de reu hem vrij normaal. Het enigste wat hem maybe een beetje imponeerde was het feit dat die wolf een roedel had en hij niet. Maar dat was zelfs maar bij zaak voor hem. ‘Then you don’t believe me or you think that i’m a liar. But that is exactly what I was doing here.’ Sprak hij rustig. Nee, hij had geen zin om die wolf te irriteren. Niet dat Marcial zich niet kon verdedigen tegen Legion, maar deze had waarschijnlijk toch een tikje meer ervaring dan hij zelf. De jonge wolf richtte zijn gele ogen even op een meeuw die over vloog, moest hij nu niet in het gezelschap zijn van deze reu dan was Marcial er misschien wel achter aan gegaan, hoewel hij zich waarschijnlijk vast meer op zijn training zou hebben gefocust dan. In de verte waar de zandvlakte weer begon zag hij wat zand op stuiven, heel waarschijnlijk door de wind.
‘But well, I’m here now. So why don’t you tell me what it means to be a member of Black Ops?’ Marcial zou wel een beetje interesse tonen, anders kon hij met zijn gedrag wel meteen een beet verwachten. De kleine reu kende het een en het ander over de roedel. Maar wat extra info kon nooit kwaad toch? Plus, zo liet hij ook blijken aan de alfa hier, dat hij misschien wel de ambitie had om ooit tot de roedel toe te treden. Wanneer hij er zelf klaar voor was natuurlijk. Dus hij moest eerst zijn training hebben afgemaakt, al had hij geen mentor meer, zijn vader had hem vroeger verteld dat als je iets wou bereiken je het zelf moest doen. Daar bedoelde hij vast niet trainen mee, maar zo had de kleine pup het destijds opgenomen dus. Waar zijn vader nu mocht uithangen, hij had er werkelijk geen idee van. Maar wat het ook was, het was iets belangrijks dat hij moest doen dat kon bijna niet anders. Vast een speciale missie of zo, waar hij iemand voor moest vermoorden. Natuurlijk zou hij eerst infiltreren bij de vijand en dan als de tijd rijp was, dan zou die wolf toeslaan en terugkeren naar zijn zoon. Of dat was toch iets wat hij zich vroeger voorhield. Nu geloofde hij daar niet echt meer in, maar hij was er zeker van dat zijn vader nog in leven was.}

Rustig keek hij naar de jonge reu voor hem. Hij zag aan alles van de jonge wolf dat hij geen ruzie wilde hebben. De meeuw die overvloog negeerde hij. Het beest was niet belangrijk. Hij keek geringschattend naar de jonge wolf. Hij kneep zijn ogen kort samen. ‘How did you discover my pack? And why are you asking?’ vroeg hij toen kortaf. Hij was niet van plan om jan en alleman toe te gaan laten. Hij zwiepte met zijn staart en keek behoorlijk achterdochtig. Hij grijnsde gevaarlijk naar de jonge reu. Hij zou hier gewoon weg kunnen lopen als hij het wilde. Maar hij was toch aanvankelijk nieuwschierig naar wat de jonge reu eigenlijk wilde. Hij grinnikte kort en duivels en wachtte af wat de jonge reu wilde.

{Sorry, flutje xD}

» Dancing with the Devil ~
» Talk to the devil and train ~

The devil you know

The devil you know

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen