(*_Eevy_*)
..G'night.

_{Samen liepen ze het bos weer in en kwamen uiteindelijk bij de boom aan met de uitstekende boomwortels. Ren ging liggen en maakte plaats voor Eevy zodat ze erbij kon liggen. Eevy knikte kort en dankbaar, waarna ze naast hem ging liggen. Ren wierp een plagerige op Eevy, die zij beantwoordde met een grijns. 'Je beseft toch wel dat je nu voor lange tijd met me opgescheept zit.' zei hij met een grijns. Eevy's grijns werd groter. "Ik zou niks liever willen," zei ze en vervolgde met een knipoog. Ren rekt zijn voorpoten uit en Eevy keek een keer de omgeving rond. 'Dit is echt.' zei Ren plots. Eevy keek hem weer aan. 'Ik bedoel.. Dat ik het deze keer meen.' vervolgde hij. Eevy keek hem even aan. Hij leek uit te willen leggen dat het geen spelletje meer was. Eevy knikte kort. "Inderdaad, dit is echt," zei Eevy op een kalme toon. Ren likte zijn wond schoon. Nadat hij dat had gedaan zag het er beter uit, wel zou hij lang moeten rustten. Langzaam drukte Eevy zich dichter tegen hem aan. Ze keek uit voor de wond en zorgde ervoor dat die niet pijn deed. Ze liet haar kop rustten op zijn rug. Het voelde fijn om zo dicht bij hem te liggen. Ze keek hem een keer aan, met twinkelende ogen. Ze boog zich naar hem toe en gaf hem een korte lik over z'n snuit. Een korte grijns sierde rond haar lippen. Ze drukte haar kop onder zijn kop en ging liggen. Ze sloot haar ogen en genoot van de ademhaling van Ren. Toen ze hem voor het eerst had ontmoet had ze nooit kunnen durven denken dat ze later zo bij hem zou liggen. Bij hun eerste ontmoeting had Eevy überhaupt er niet bij na gedacht dat ze elkaar nog een keer zouden zien. Ze voelde hoe haar ademhaling regelmatig werd en langzaam bij beetje. Valt ze in slaap, genietend van de warmte de Ren heeft.}