No place could stop us {Only Katherine}

_{Nathan J. Sykes

Met een korte grijns liep ik Xuanya binnen, de plaats van de kliffen richting de zee. Hier zou ik de lieftallige Katherine naar mij toe laten komen. Ik moest haar gewoon even beter leren kennen, en dan vooral op het feit of ik zeker was van mijn zaken.
Alle geuren, sporen, geluiden, ik nam het allemaal in mij op. Stuk voor stuk, een voor een. Nog altijd zat die grijns op mijn gezicht. Legion zou weten dat hij nog niet jarig was. Dat hij het zou terug krijgen wat hij deed rond mijn roedel gebied. Hij zou het dubbel en dwars terug verdienen waarvoor hij gesolliciteerd had.
Mijn bezoek aan de rand van zijn roedelgebied en of het uit zou lopen, kon me niks schelen, hij was voor mij toch maar een onderkruipseltje. Het liefst pestte ik hem de hele tijd, maar ja, ik was dan ook nog wel weer iets te aardig om hem dat nog niet aan te doen.
In mijn hoofd speelde de gedachten weer op om Katherine op te roepen. Ik moest gewoon met haar wat zaken doornemen, met haar een paar kleine dingen testen. Dit moest gewoon zodat ik zeker wist dat ze haar taak aan kon en kon krijgen.

Ik gooide mijn hoofd de lucht in en huilde eens kort, maar krachtig naar haar toe. Waarschijnlijk zou Legion dit gehoord hebben, misschien was hij ook wel niet in de buurt en zou hij het niet gehoord hebben. De korte grijns speelde weer op, terwijl ik gewoon voor de grijns mijn poten hard door de aarde gaan.
Het zou hem eens leren, die onderkruipsel. Met mijn zintuigen op scherp gesteld speurde ik de omgeving af naar Katherine, maar die geweldige stank overlast van het gebied dat hier aan grensde, was sterker.
Echt dat iemand het hier zou uithouden, zou me een wonder zijn. Met een vies gezicht keek ik er eens na. De mens zou hier eens met een bestrijdingsteam moeten komen, zou het meteen een beetje beter ruiken. Daarna zouden ze met die troep van een soort spray de boel moeten laten lekker ruiken, zoals de bloemetjes deden in het oosten.

{Only Katherine is allowed to post in this topic}}

_{Katherine

Ik wandelde door het roedelgebied van de Golden Nature heen, dit kon nog eens als mijn thuis gaan voelen. De bijeenkomst was morgen, dan zou ik mijn rang te horen krijgen. Uit de verte hoorde ik een huil, een huil van Nathan. De huil leek mij te roepen. Maar de huil kwam uit een andere gebied. Het gebied van de slechte roedel.
Zo snel als ik kon volgde ik het geluid van de huil van Nathan. Ik rende door het gebied voor de slechte roedel heen, onderweg bedacht ik me wat hij van mij wou. Allerlei dingen gingen door mijn gedachtes heen van wat het kon zijn. De stank van het gebied drong door mijn neus heen.
In de verte zag ik Nathan staan. Ik rende snel naar hem toe, ik ging voor hem zitten. Waarna ik naar hem knikte als begroeting.}

Sorry, voor het flut stukje.

_{Nathan J. Sykes

Ik keek de teef, Katherine, aan die eraan kwam gerent alsof er iets enorm ergs aan de hand was. Met een kort grijnsje keek ik haar eens aan en knikte eens terug toen ze me met een kort knikje begroette. “Vind je het hier ook niet zo enorm stinken?”
Begon ik, terwijl ik eens een neus op trok van “heb ik jou daar”. Mijn gezichtsuitdrukking stond op een enorm vies gezicht alsof er een zijn uitlaatgassen niet voor zich kon houden. Maar ik keek snel weer naar Katherine, terwijl ik de geur probeerde te negeren.
“Waarvoor ik je geroepen heb, deary, is om met jou eens wat te gaan jagen.” Een korte grijns speelde om mijn bek, ik wilde wel eens een betere geur achter laten zodat ze gek zouden worden hier, en dat de bestrijdingsdienst voor hen langs moest komen, maar het voor mij een heerlijke geur zou zijn die net zo zou ruiken als de geur die kwam uit de spuitbus van de mens.
Kort keek ik eens om me heen en stond op, maar ging snel weer zetten en dacht even na. Eerst een betere geur hier afzetten. Dus stond ik weer op. Met mijn klieren die bedoeld waren om geur af te zetten ging ik alles naar een betere geur voor mij maken.

Ik draaide me om naar Katherine en keek haar weer eens aan. “Zin om mee te gaan jagen?” Vroeg ik haar met een speelse blik en liep een eindje verderop. Toen ik eens omkeek zag ik dat ze op stond, terwijl ze achter me aan liep.
Een korte wraaklustige gedachte zat in mijn hoofd. Nu zou Legion een koekje van eigen deeg krijgen. Ik begon te rennen, hopend dat Katherine achter me aan kwam, terwijl ik dicht langs de grens ging.

{Ik ben melig, dankzij dat lachje van Tom en kan niet stoppen met zelf lachen en normale posten schrijven XD}}

_{Katherine

“Vind je het hier ook niet zo enorm stinken?” Nathan trok zijn neus op. Waarna een vieze gezicht uitdrukking op zijn gezicht stond.
Hij keek me snel aan. “Waarvoor ik je geroepen heb, deary, is om met jou eens wat te gaan jagen.” Een korte grijns kwam op zijn gezicht. Hij was wat van plan, leek mij. Even was hij in gedachtes verzonken, de geur van het gebied was niet om uit te houden. Hij stond op, hij gaf zijn geur af. Waarna het al iets beter rook dan het eerder deed.
Hij draaide zich om naar mij en keek mij aan. “Zin om mee te gaan jagen?” Vroeg hij met een speelse blik in zijn ogen. Ik had wel zin om te jagen. Hij liep een stukje verder, ik stond op en volgende hem. Hij keek voordat hij op volle toeren ging rennen eens achterom. Ik rende hem achter na, we renden gevaarlijk dicht bij het gebied van de slechte roedel aan. Onze geuren vulde het gebied.}

_{Nathan J. Sykes

Het was een enorm goed gevoel om eens een keer iets uit te halen wat totaal gevaarlijk was. Adrenaline rush, noemde men het ook wel. En daar had ik op moment behoorlijk veel last van. Die rushes waren alleen niet om vaker te gaan doen, het kon dan nog wel eens mijn goed-gedrag zijn dood worden.
Maar het kon me echt helemaal niets schelen op moment. Want ik wilde namelijk niks anders dan op moment gewoon eens even plezier hebben met Katherine door te gaan jagen, ons op gevaarlijk terrein te begeven en dan gewoon het voedsel dat hier was eens op te eten.
En dat alles terwijl het ook nog gewoon legaal was, want we stonden immers met geen enkele poot op het roedel gebied, we bleven er nog netjes naast. Mocht die onderkruipsel blij mee zijn, want we hielden het nog netjes, maar als het aan mij lag, waren we er nu al ver over heen gegaan.
Met een grijns keek ik eens om terwijl ik mijn neus eens ophield. “Ruik je dat, in de verte?” Ik hield mijn pas in en stond stil, terwijl ik om me heen keek. Een grote antilope die geloof ik de weg kwijt was geraakt, stond een eind verderop.

Op zich had ik er enorm veel zin in. Ik keek Katherine eens aan en maakte een soort wenkbrauwwiebel met mijn wolvenwenkbrauwen, terwijl mijn jachtinstinct het gewoon over nam. Geen controle meer over ook maar een stukje van mijn lichaam.
Ik ging verder en merkte er nog een op, terwijl ik Katherine nog eens aan keek en met mijn kop aanduidde dat die ene grote voor haar was, die als eerste gezien werd.

{Omg, dit is gewoon erg. Ik moet echt stoppen met Dogs Unleashed luisteren en Melig zijn, daardoor word dit alleen nog maar droger, meliger en dommer. Oh en Kim heeft gezegd dat, omdat dit een vaag topic gaat zijn, we kleine stukjes, maar dan ook kleine stukjes, in een post zetten om het wat sneller uit te maken, i.v.m. een aantal redenen}}

_{Katherine

Het leek alsof Nathan een beetje gek geworden was. Het maakte mij niet uit, ik hield van jagen. Na een tijdje gerend te hebben, keek Nathan om met een grijns. “Ruik je dat, in de verte?” Zei hij toen hij stil stond. In de verte stond een antilope die de weg was kwijt geraakt.
Hij keek mij aan en maakte een wenkbrauw wiebel. Waarna het leek alsof hij de controle over zijn lichaam, kwijt raakte.
Hij liep verder, waarna hij mij aan keek. Hij duidde aan dat die grote voor mij was. Ik sloop langs hem heen, mijn ogen waren gericht op de antilope. Weer zonder een geluid te maken sloop ik dichterbij. Zo snel als ik kon rende ik op de antilope af, waarna ik de nek van de antilope vast greep. Met een geweldige kracht beet ik de nek door.
Ik hoorde Nathan deze kant op lopen.}

_{Nathan J. Sykes

Het was me toch een opdracht om deze zeer verwilderde en bange antilope te pakken te krijgen. Dat dier rende steeds er van door, net als ik het wilde vast grijpen. Een korte, geïrriteerde grom vloog uit mijn bek, terwijl ik het beest vervloekte.
Uiteindelijk kreeg ik toch de kans om het dier vast te grijpen en het een langzame, pijnlijke dood te geven. Ik boorde mijn klauwen in het lichaam van het dier en trok mijn poot langzaam naar achteren, terwijl het dier uitgilde van de pijn.
Al die krijsen maakte me alleen nog maar wilder van binnen. Straks was het bestrijdingsteam overbodig, de geur van het bloed drong snel mijn neus binnen. Een korte grijns speelde terug, terwijl ik mijn bek om de nek van het dier sloot.
Mijn tanden boorden nu met een sneltreinvaart door de huid heen terwijl mijn spieren er zeker van overtuigd waren dat dit het juiste moment was. Een korte ruk was er nodig om de halsslagader van het dier kapot te trekken.

Mijn bek zat compleet onder het bloed terwijl ik eens het dier vast greep om richting de grens te gaan. Snel zocht mijn neus de geur op, terwijl ik het dier nog wat geweldige geuren van mij erbij gaf.
Daarna duwde ik het de grens over, terwijl ik zelf op de normale plek bleef staan, maar terug liep naar Katherine.
Daar zag ik dat ze het dier had neergehaald en ook dood was. “Ziet er goed uit, zeg, kun jij mij eens wat vragen beantwoorden?” Hij keek haar eens aan en grijnsde.
“Do you mind if I trust you like you’re my soulmate?” Met een korte blik keek ik dr eens aan.

{Dit is zo dom en niet serieus D; nog steeds XD}}

_{Katherine

Ik draaide me om naar Nathan. Zijn bek zat helemaal onder het bloed. Kennelijk had hij ook een antilope gedood. Toen ik mijn antilope probeerde te doden kon ik het gekrijs van zijn antilope horen. “Ziet er goed uit, zeg, kun jij mij eens wat vragen beantwoorden?” Hij keek mij eens aan en grijnsde. “Do you mind if I trust you like you’re my soulmate?” Dit keer keek hij mij kort aan.
Wat zou hij daarmee bedoelen? Had het te maken met mijn rang , dat ik bij de bijeenkomst te weten zou komen. Of vond hij mij nou leuk? Ik dacht nog even na over wat hij ermee bedoelde.
“I don't mind.” Zei ik. Ik was benieuwd naar wat zijn volgende vraag zou zijn, als hij die had.}

_{Ik keek haar eens aan en glimlachte. Nu was ik zeker van mijn zaken. Alleen haar aura deed me al een enorm goed. De manier waarop ik wist dat ik me er zeker van kon zijn. Met een korte grijns keek ik nog eens naar de grens.
Later zou ik er nog eens op terug komen, met een hele leuke verrassing. Die onderkruipsel zal dan de volle lading van ze krijgen. En dan was dit nog maar het begin.
Met een korte grijns keek hij naar het dier voor zich terwijl hij er een stuk vanaf scheurde om van te eten, eerder vreten.

Een deel van het karkas kwam tevoorschijn, toen ik wat rond de ribben had weg getrokken. Wat was een antilope toch heerlijk om op te vreten.
Nog eens snel keek ik naar Katherine terwijl ik wachtte tot zij klaar was en we terug konden naar de waterval.
“Ga je mee?” Vroeg ik haar en stond zelf al op, terwijl ik richting het oosten terug ging. Terug naar het gebied waar hij zo snel mogelijk de taken bekend zou gaan maken.

{End of the topic for Nathan}}

_{Katherine

Na die vraag glimlachte hij naar mij. Hij leek weer even in gedachte verzonken zijn. Hij richtte zich tot zijn dier dat voor hem lag en grijnsde even. Kort daarna scheurde hij stukken af van de dode antilope.
Ik richtte me tot mijn antilope, waarbij ik ook stukken afscheurde. Net toen ik klaar was voelde ik me bekeken worden door Nathan.
Ik richtte me tot hem. “Ga je mee?” Vroeg hij waarna hij op stond, hij liep al naar het oosten naar ons roedelgebied.
Ik volgde hem zo snel als ik kon terug naar ons roedelgebied.}

[Einde van het topic voor Katherine.]

» Katherine -> Kim
» Katherine
» Dumping Lane Katherine
» I know this place.. [Ren]
» Let's introduce this new place

No place could stop us {Only Katherine}

No place could stop us {Only Katherine}

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen