O Come, All Ye Faithful..

๑ L E G I O N๑

Een doordringende stilte omhulde het land. Hij was vroeg opgestaan om dingen te gaan voorbereiden. Toen hij was opgestaan had hij gekeken naar enkele slapende roedelleden van wie andere zich ergens anders bevonden. Hij wiebelde met zijn oren en liep het nest uit om naar het meer te gaan om te drinken. Het was tijd dat hij zijn roedel eens flink zou gaan trainen. De vorige keer was het alleen misgegaan tot zijn verontrusting. Hij gromde en rekte zichzelf uit. Het water dat hij naar binnen lepelde smaakte prima, vele malen beter dan dat van de Haitan. Hij grijnsde vals en schudde zijn dikke vacht waarna hij weer terug liep naar de roedelgrot. Nog steeds lagen ze daar voor pampus. Hij rolde met zijn ogen en gromde. Het was tijd om een training in gebied te houden waar ze niet hoorde. Waar ze lang niet geweest waren. Geen enkele wolf eigenlijk. Hij verliet het zuiden en trok naar het westen toe. Hij poten droegen hem met het grootste gemak maar nog steeds was het overal stil. Stiller dan zou moeten. De aantocht van onweer voorspelde dat. Hij zette zijn nekharen overeind en verhoogde zijn tempo tijdens het lopen. De zandvlaktes begonnen plaats te maken voor bebouwing van mensen. Hij stopte bij de rand van de Chengshi om daar zijn kont op de grond te plantten. Hij hief zijn kop en liet een ijskoude huil horen. Het was tijd dat de dingen eens zouden gaan veranderen. Tijd om wat Wannabe's te werven als het aan hem lag. Niet dat Eevy haar werk niet goed deed, dat zeker niet maar hij wilde ze nu zelf gaan uittesten. Hij zwiepte ongeduldig met zijn staart. De laatste die zou binnenkomen die kon rekenen op een afranseling. Zijn ijsblauwe ogen richtte zich op de lucht om te bepalen hoeveel tijd hij nog had. Het was nog vroeg maar als er een stomme hond het in zijn kop zou halen om na de middag te komen kon die reken op een retourtje hel. Hij grinnikte om zijn eigen grap en bleef ongeduldig zwiepen met zijn staart. Waar bléven ze die hondjes?

_{Renier

Licht hijgend liep hij op zijn gemak door het onbekende gebied, hij was hier nog nooit eerder geweest. Wat hij hier nu deed? De geur van prooi had hem hierheen geleid. Uiteindelijk was hij toch het spoor bijster geraakt, en veel honger leed hij nu ook weer niet dus had hij besloten een beetje rond te dolen. Slenterend liep hij door de verwaarloosde straten van de oude stad Chengshi. Het was hier al eeuwen geleden achtergelaten, veel zorgen om een verkeerde ontmoeting maakte hij zich niet. Hij begon licht te ontspannen, voor het eerst sinds weken maakte hij zich niet druk. Hij moest niet langer stressen om het feit dat Eef elk moment kon bevallen omdat dat al 3 weken eerder gebeurd was. De eerste 2 weken had hij het roedelgebied niet verlaten, alleen om prooi op te jagen. Maar zodra de jongen konden zien ruiken en horen had hij wat meer afstand genomen, natuurlijk ging hij nog steeds regelmatig langs met voedsel en om Eevy af te lossen. Ze moesten zeker nog wachten tot de jongen 4 weken oud waren voor ze, ze zelf even alleen konden laten. Als ze de leeftijd van 7 weken hadden bereikt zou het al een pak vlotter gaan. Het deed de reu wel goed om even uit het gebied te zijn, maar toch bleven zijn gedachten hangen bij zijn kers verse familie. Een luide en kille huil galmde hoorbaar door het hele gebied, Renier bleef kort stil staan zijn oren draaiden aandachtig in de juiste richting. Legion riep duidelijk de roedel bij elkaar, Ren had wel geluk dat hij hier juist rondzwierf. Hij zou vast eerste aankomen, zo ver van hun alfa bevond hij zich niet. In draf tred liep hij in de juiste richting, al snel verscheen de bruine reu in zijn blikveld. En zoals hij verwacht had was hij eerst, hij wiebelde kort met zijn oren waarna hij naar Legion knikte. Een klein gebaar van respect. Hij plofte op 1 meter van de alfa vandaan neer op z'n kont, kort likte hij langs zijn lippen. Zijn staart zwiepte even bedenkelijk heen en weer, zou Eef opdagen? En zo ja... zou ze het grut meenemen? Kort keek hij in de richting van Legion, zou die het eigenlijk al weten? Hij had geen idee of Eevy het hem al had gemeld had. In ieder geval ze had hem niet gevraagd om het in haar plaats te gaan vermelden. Kort keek hij om zich heen, er was in de verste verte nog geen ander roedel lid te bespeuren. Dit ging een lange dag worden...}

_{De zachte koude ochtend wind die door haar warrige witte haren gleed, voelde prettig aan. Het gaf haar een rustgevend gevoel, iets wat ze wel nodig had. De pups waren nu ongeveer twee weken oud. Je moest bij ze in de buurt blijven, dus Eevy nam geen afstand van de twee. Renier in tegendeel was vertrokken, maar Eevy had daar geen problemen mee en liet hem. Hij had ook zijn rust nodig. Eevy strekte zich even kort uit, waarna ze haar vacht nog eens uit schudde. Ze was in het roedel gebied en het was vroeg in de ochtend. Ze keek eens achterom, waar haar pups en enkele andere leden nog lagen te slapen. Ze liep er met trage passen heen en drukte zachtjes haar neus aan tegen de pups. Ze was blij met haar pups. Ze wist dat ze niet meer zonder hen kon. "Shealynn, Tyrell, wakker worden," sprak Eevy met een zachte toon met het doel zo de twee pups wakker te maken. Ze ging naast de twee zitten en keek de grot uit, oplettend voor eventuele dreiging, maar ze wist dat ze hier wel veilig was. Geen enkele wolf durfde zich te begeven in het roedel gebied van de Black Ops en deden ze het toch, dan kon Eevy er wel een einde aanmaken. Ook al was ze net moeder geworden, ze kon nog gemakkelijk wolven op hun plaats zetten en kon nog zeker goed voor zichzelf zorgen. Uiteindelijk stond Eevy weer op en liep een paar stappen naar voren. Haar kop schoot omhoog toen het geluid van een huil te horen was. Ze wist van wie die afkomstig was, Legion. Hij riep zijn roedel bijeen en daar hoorde zij bij. Even twijfelde ze. Ze had nog niks verteld tegen Legion over de pups, maar ze ging de pups hier ook niet achter laten en ze moest zich melden. Ze keek even vast besloten voor zich uit, wanneer ze zich weer richtte tot haar pups. Ze pakte Tyrell op en legde die neer op haar rug. Haar rug was breed dus zorgen maken over het feit dat hij eraf zou vallen was er niet. Shealynn pakte ze op en hield ze in haar bek vast, vervolgens snoof ze kort de lucht waarna ze de geur volgde van Legion.

De geur leidde naar een gebied waar ze nog niet zo vaak was geweest: Chengsi. Het was misschien een eindje lopen, maar in een hoog tempo was Eevy er toch redelijk snel. Al snel verscheen de bruine reu in haar zicht en ook Ren spotte ze. Ze legde Shealynn en Tyrell als eerste bij Ren neer, waarna ze even naar voren stapte om Legion een kort respectvol knikje gaf. Vervolgens ging ze naast Ren zitten en duwde ze kort haar snuit tegen hem aan om vervolgens haar ogen even kort op de pups te richten.}

๑ L E G I O N๑

Zijn massieve kop draaide zich een kwartslag naar links. Hij draaide zijn oren naar voren toe en hoorde de wolf voordat hij hem zag. Renier was de eerste die zich hier kwam melden. In gedachten vroeg hij zichzelf af waar Owyn bleef. Hij had hem eigenlijk als eerste verwacht. Hij gromde kort en geërgerd en begon te ijsberen. Hij stopte en keek Renier toen aan. Renier rook zoetig. Hij besteede er verder geen aandacht aan en beantwoorde zijn knikje met een zwiep van zijn staart. Hij bleef ijsberend heen en weer lopen. Hij had een belangrijke mededeling te doen. Rai, Cyaneah en Xenia had hij uit de roedel gezet. Enkel en alleen maar om het feit dat ze er nooit waren. Zijn mededeling zou zijn dat ze vogelvrij waren verklaard door hem en dat als een roedellid een van hen drie zag op het grondgebied van de Black Ops dat ze ze dan mochten doden en afmaken. Cyaneah was toch al op proef geweest en Rai wist hij niet wat van te denken. Hij schudde zijn kop en stopte toen hij vanuit zijn ooghoek een witte schim zag. Hij hief zijn kop en zag zijn Whisper Eevy aankomen met haar vaste tred. Hij kneep zijn ogen samen om te zien wat ze in haar bek hield. Prooi? Nee, dat was het niet. Ook om haar hing die zoete lucht. Zijn kop werd opeens helder en hij wist wat het was. Die geur was van een nest. Een nestgeur. Hij wendde zijn kop niet om want hij wist al wie de vader was. Vreemd genoeg ergerde hij zich hier minder aan. Eevy's gedachtes waren duidelijk bij de kleine bundeltjes haar. Hij trok met zijn oren en keek de twee aan. 'Congratulations' zei hij op een rustige toon. Hij keek naar de twee kleine pups. Deze waren nog erg jong voor een lange afstandsreis maar Eevy had ze toch meegenomen. Hij deed een stap naar voren toe en drukte zijn neus tegen die van Eevy aan. 'What are their names?' vroeg hij toen met een vriendelijke stem. Hij duwde ook zacht zijn neus tegen de twee pup's aan. Haast zo zacht dat ze het waarschijnlijk niet eens zouden voelen. Maar toch zou de roedelgeur snel gaan overheersen in de vacht van de twee. Hij hief zijn kop weer op en ging tegenover hen zitten. Wachttend op de laatste twee leden. Owyn en Demon.

_{Renier

Na een hele tijd te hebben moeten toe zien hoe Legion maar bleef ijsberen, stond Ren weer op. Het ergerde hem licht maar hij begreep ook wel dat het vervelend was als niet iedereen in een mum van tijd kwam opdagen, en dan zeker als er iets belangrijks te bespreken viel. Er zou iets belangrijks gemeld worden, Renier voelde het gewoon aan. Maar er zich echt druk om maken deed hij niet, hij negeerde het ge ijsbeer van Legion en zijn gedachten bleven maar steken bij Eef en de pups. Opeens drong Eevy's zo bekende en lekkere geur zijn neus binnen, nog voor hij haar zag. Ook de pups hun geuren kwamen hem tegen moed, de afgelopen twee weken hing hun geur al aardig in zijn vacht. Zijn staart ging een tijdje licht heen en weer. Verwachtingsvol keek hij om zich heen, al snel bespeurde hij Eef. Haar witte vacht was soms zo verradend, een brede grijns verscheen op zijn snuit toen hij een grijsachtig bolletje vacht in haar bek zag. Zonder het zelf echt door te hebben gingen zijn ogen al automatisch opzoek naar het zwart bolletje vacht, die vond hij meteen. De zwarte vacht van zijn zoon had een hard contrast met Eevy's witte, hij werd heen en weer geschommeld op de rug van zijn moeder. Eef liep rechtstreeks op hem af, waarna ze eerst Shealynn bij hem neerzette, vervolgens hielp hij haar door Tyrell van haar rug te tillen en voor zijn poten naast zijn zusje neer te zetten. Eevy liep eerst naar voor en knikte Legion toe, waarna ze onmiddellijk weer bij Ren kwam staan. Ze duwde haar snuit even tegen hem aan, Renier reageerde simpel door gewoon even terug zijn snuit tegen de hare te drukken. Vervolgens had ze weer oog voor de pups, dat deed hem weer grijnzen. 'Congratulations' sprak Legion, Ren keek weer zijn kant op, hij was even vergeten dat zijn alfa hier ook nog steeds stond. Hij kwam naar hen toe, hij groette Eevy door ook zijn neus tegen de hare te duwen. Renier liet Legion maar toe ook even zijn snuit zacht tegen de twee pups de duwen, er was geen rede tot agressie over zo'n gebaar. En hij wou niet over beschermd overkomen, dat was ook iets voor teven als het om hun pups ging. 'What are their names?' vroeg Legion vervolgens, Ren keek kort naar Eef. 'Shealynn en Tyrell' antwoordde hij kort in haar plaats, dat zou haar vast niet dwars zitten.}

_{In een rustig tempo liep de pup over een smal muurtje heen van een vervallen gebouw in Chengsi. Hij kwam hier vaker, het was zijn stekkie geworden. Hij had hier eerder nogal wat lol gehad met een zwarte reu, waarvan hij de naam al was vergeten. Demon had soms nog aan hem gedacht, maar niet vaak. Hij deed niet veel, maar hield er ook niet van om de hele tijd te slapen en stil te liggen. Hij moest gewoon wat doen. Hij wou sterker worden en sneller. Hij had zichzelf de laatste tijd wat getraind waardoor hij nu al wat meer spieren had dan voorheen. In de tijd dat hij in Morgandi was, was hij al een stuk gegroeid. Zijn eerst o zo lichte bruine vacht zat nu onder een dunne laag modder en het was klitterig. Hij gaf niet om zijn uiterlijk dus maakte het hem dat helemaal niks uit. Hij wou geen poedel zijn die nog door zijn moeder gelikt moest worden. Hij kon alles prima zelf af. Een schelle huil was te horen. Demon spitste zijn oren; hij wist van wie die huil was: Legion. Hij richtte zijn kop in de richting van de huil. Het was niet ver van hier. Demon liep dan ook op zijn gemakje er heen. Waarom haasten? Het was zo dichtbij dat hij toch niet te laat kon komen en hij was niet zo'n goeddoenertje die altijd als eerste wou zijn. Hij vroeg zich wel af of die ene Renier er was, want hij moest nog steeds trainen met die reu. Hij knarsetanden even bij die gedachtes. Hij wou niet dat die reu hem ging trainen. Hij wou dat Legion dat deed. Om Legion was hij immers in de roedel gekomen. Uiteindelijk verscheen de welbekende bruine wolf in zijn zicht, waarna hij ook meteen de witte teef en de zwarte reu zag. Demon bleef op een afstandje zitten, terwijl hij toe keek hoe Legion de witte teef begroette en vervolgens zijn neus drukte tegen iets wat buitens Demon gezicht veld lag. Demon gromde even geïrriteerd, waarna hij naar de wolven toe liep om te kunnen zien wat het was. Twee donzige bolletjes kwamen in zijn gezichtsveld. Hij grijnsde eens en hief zijn kop toen naar de witte teef en zwarte reu. Vervolgens weer naar de twee dons bolletjes. "Nu ben ik niet meer de jongste," sprak Demon met een grijns, waarna hij zich richtte tot zijn alfa. "Hee, wazza?" begroette hij zijn alfa, waarna hij naast hem ging zitten.}

_{Ren duwde kort zijn snuit tegen de hare als begroeting. Eevy glimlachte kort naar hem, waarna ze een blik wierp op de pups. Ze wisten nog altijd haar blik te pakken. Via haar ooghoek zag ze Ren grijnzen, iets waardoor ook zij moest grijnzen. 'Congratulations' klonk het en Eevy wist haar blik te richtte op Legion. Eevy knikte even kort en dankbaar. Ze was wat benieuwd wat Legion ervan zou vinden, maar hij leek het goed op te pakken. Legion begroette haar door kort zijn snuit tegen de hare te duwen, waarna hij zich tot de pups richtte en kort zijn snuit tegen hen aanduwden. Eevy liet het toe. Er was geen reden tot agressie. De roedel geur zou snel in de pup hen vacht zitten. Eevy grijnsde kort. 'What are their names?' vervolgde Legion. Ren keek kort naar Eevy. Eevy knikte kort als teken dat hij de eer kreeg om het te zeggen. 'Shealynn en Tyrell' sprak Ren. Eevy grijnsde kort, waarna ze zich naar de pups boog en die kort een lik gaf.

De geur van een andere wolf kwam haar neus binnen, langzaam hief ze haar massieve kop, waarna haar blik viel op een andere pup. De pup bleef eerst op een afstand staan, maar kwam toen uiteindelijk dichterbij. Eevy liet het toe, aangezien de pup in de roedel zat. "Nu ben ik niet meer de jongste," sprak de pup bij het zien van de twee pluizen balletjes. Eevy rolde kort met haar ogen, waarna ze de pups dichterbij haar trok. De pup begroette de alfa op zijn manier, waarna hij naast hem ging zitten.

Eevy keek even zoekend rond. "Waar is Owyn?" vroeg ze kort, niet wetend of ze antwoord zou krijgen. Ze richtte zich op Legion met een vragende blik in haar ogen, wist hij het antwoord? Owyn was normaal altijd ruim op tijd. Hij was er toch niet uit geschopt? Nee dat zou onlogisch zijn. Owyn deed het goed, er was geen reden om hem eruit te zetten.

[flut>.<]}

๑ L E G I O N๑

Hij staarde naar de twee pluizeballen. En terwijl hij dat deed draaide zijn oren naar voren bij het horen van de namen. Tyrell en Shealynn. Aparte namen al zei hij het zelf. Hij knikte en sprak op gedempte toon tegen de pups een welkom uit. Zijn blik bleef op de pups gericht totdat hij een stem hoorde die hij lang niet had gehoord. Hij draaide zijn kop en zag Demon daar staan. Hij knikte bij de eerste woorden. 'Glad you could make it Demon' zei hij kortaf. Daarna wendde hij zich weer tot Eevy. 'I have no idea. I hoped you would knew it.. But he is late. I hope he isn't attacked by a bear or so' zei hij en daarna draaide hij zich zo zodat hij hij alle wolven kon aankijken. 'Eevy. Have you seen some talented wolves for the Black Ops? And Renier. How is Demon's training going?' zei hij waarna hij Demon aankeek. Demon was wel naast hem gaan zitten maar aan de andere kant zat Eevy. Degene die daar als enige het recht toe had. Maar nu liet hij het voor wat het was. Hij wiebelde met zijn oren en dacht na of hij Owyn een straf moest geven. Owyn was altijd op tijd geweest en had nooit iets gedaan dat niet ten baten was van de roedel. Hij fronste zijn wenkbrauwen en schudde toen vastbesloten zijn kop. Nee, voor deze ene keer niet. 'Well, I've made this meeting because we have had some changes. As you all know, Rai, Xenia and Cyaneah aren't here. They were never tere when we needed them. Cyanea, Rai and Xenia are no longer in the pack. If you see Xenia, Rai or Cyaneah you can chase them away from our territorie. Also, we are searching for new talent. And I hope Eevy, your pup's have that' zei hij met een knipoog naar haar. Hij had zijn zegje gedaan en vroeg zich af of de andere nog iets in te brengen hadden. Hij zou het zo wel horen dacht hij toen.

_{Legion sprak een tegen de pup, waarna hij zich tot Eevy richtte die net haar vraag had gesteld. 'I have no idea. I hoped you would knew it.. But he is late. I hope he isn't attacked by a bear or so' sprak hij. Eevy knikte kort. Ze wist wel dat Owyn niet zo makkelijk onderuit werd gehaald. Hij was daarvoor te sterk en te snel. Het zal wel goed komen, ze vertrouwde op hem. Legion ging alweer verder. 'Eevy. Have you seen some talented wolves for the Black Ops? And Renier. How is Demon's training going?' Eevy's staart tikte eens de grond aan. "I've searched, but didn't find a wolf who was good enough to join the Black Ops," sprak Eevy naar de waarheid. Ook al had ze het druk gehad met de pups, toch had ze haar plicht nog kunnen doen en was ze opzoek gegaan. Jammer genoeg vond ze niet veel bijzonders, maar ze hoopte dat haar twee pups wel goed waren voor in de Black Ops. Legion leek even in gedachte te verzinken, waarvan Eevy niet wist waarom. Eevy verdiepte zich er niet verder in, maar keek op toen Legion met zijn hoofd schudde. 'Well, I've made this meeting because we have had some changes. As you all know, Rai, Xenia and Cyaneah aren't here. They were never tere when we needed them. Cyanea, Rai and Xenia are no longer in the pack. If you see Xenia, Rai or Cyaneah you can chase them away from our territorie. Also, we are searching for new talent. And I hope Eevy, your pup's have that' zei Legion en eindigde met een knipoog naar haar. Eevy knikte kort. "I'll train them," sprak ze, als teken dat ze haar pups goed zal trainen en ervoor zou zorgen dat hun goed hun best deden in de roedel. Legion leek aan het einde van zijn speech. Zelf had Eevy niet echt iets te zeggen, ja alleen dat ze pups had gekregen, maar dat was wel duidelijk.

[flut >.<]}