IndexPortalLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen



 

Deel | 
 

 ωαт тнє нєℓℓ

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht

 Breeze

Solitair

Breeze
Aantal berichten : 191
Pro Infinito's : 1619600

About Me
Leeftijd: xDo you have to know that?x
Partner:
Karakter:

ωαт тнє нєℓℓ Empty
BerichtOnderwerp: ωαт тнє нєℓℓ   ωαт тнє нєℓℓ Icon_minitimevr 1 maa 2013 - 12:47


Met rustige passen passeerde Breeze het einde van het bos. Gelukkig ze was weg, weg van alles wat ze had meegemaakt. Waarom wilde ze in godsnaam nou weer in de Black Ops komen? Ze kon beter eerst nog maar een tijdje alleen blijven voordat ze maar in een roedel ging. Ze had nog wel eens gehoord dat je in een roedel ook zorgen voor anderen moest hebben, nou niet allen roedels maar het waren er wel een hoop waar ze uit kon kiezen dus. Breeze sloot haar ogen zonder dat ze het wist en liep langzaam vooruit. Even later voelde ze wat wind van de zijkant en toen voor haar. Snel sprong ze achteruit en zag hoe razendsnel een Gnoe haar passeerde. De Gnoe snoof even terwijl er nog meer gnoes aankwamen. Wat hadden die beesten een geluk dat ze zo groot waren anders had Breeze er nu allang eentje te eten uitgezocht. Breeze zette zich schrap en nam een vlugge sprong naar de overkant voordat er weer zo een Gnoe kwam en ze er weer op mocht wachten. Ze voelde hoe haar voorpoten hard de grond raakte. Breeze verloor haar controle en viel met een smak neer. 'Fck' Mompelde ze zachtjes. Ze probeerde haar kop op te tillen maar het leek wel of er iemand op stond. Langzaam probeerde ze allemaal manieren om op te staan eerst voorpoten daarna haar achterpoten maar telkens viel ze neer. Ze zcuhte en trok zichzelf schuivend verder. Bah een kleine ongeluk kon het nog erger? Opeens voelde Breeze een kleine regendruppel op haar snuit. 'En jha het kan natuurlijk erger..' Ze snoof en probeerde eerste beide linkerpoten en daarna de rechten. Ze wankelde eventjes maar het was nu wel gelukt om op te staan. De regen was al gestopt en Breeze was tegelijkertijd ook nog gewassen nu tijd voor een slaapje. Ze keek de oppervlakte rond en zag niet een goed plekje om te schuilen voor wat er nog ging komen. Ze zuchten en rolde zich in waar ze nu stond. Dit plekje was wel een van de beste die te vinden was. Ze legde haar kop op haar voorpoten en sloot haar zeeblauwen ogen.


Na een poosje werd ze wakker en keek langzaam rond. Ze zette haar snuit in de lucht om een geur op te pakken maar er was niemand langsgekomen gelukkig. Breeze rekte zich langzaam uit en schudde even met haar bruine kop. Tot nu toe was ze nog niet echt veel puppy wolven tegengekomen. Even later ving ze een kleine glimp geur op van een klein diertje. Breeze sloop erheen en ontblote haar tanden. Haar staart tikte zenuwachtig hen en weer terwijl ze haar spieren spande. Ze nam een boogsprong op het dier dat iets groter was dan haar en scheurde zijn keel door. Ze voelde hoe wat bloed naar binnen stroomde en dat haar maagje een klein beetje liet vullen. Ze likte haar rode bek af en keek om zich heen. In de verte zag zie iets lopen. Breeze ging liggen en at rustig van haar konijn. 'What the fck you want?' Antwoorden ze rustig naar de schim.
Terug naar boven Ga naar beneden

 Eevy

Erelid

Eevy
Aantal berichten : 3909
Pro Infinito's : 1650800

About Me
Leeftijd: 3 summers and 2 moons
Partner:
Karakter:

ωαт тнє нєℓℓ Empty
BerichtOnderwerp: Re: ωαт тнє нєℓℓ   ωαт тнє нєℓℓ Icon_minitimevr 1 maa 2013 - 13:32


Opnieuw liep ze over de vlakte heen. Er lag nog een dun laagje sneeuw dat met het kleinste briesje op stoof. De lente zat er aan te komen, iets wat Eevy qua humeur goed deed. Ze hoefde al die koude troep niet. Ze was ongeveer een halve dag onder weg en was bezig met een lege vlakte over te steken waar soms nog een kudde doorheen durfde te denderen. Eevy had al een hinde gegeten voordat ze de vlakte op was gegaan en had dus geen behoefte om een jong van de kudde te onderscheiden en die neer te halen. Ze likte eens kort haar lippen af en kon haast het roestige bloed weer proeven van het gevecht dat ze eerder had gehad. Ze wou gewoon simpel deze kale vlakte oversteken, hoe moeilijk was het om dat in alle rust te doen? Ze was al een reu tegen gekomen die haar meteen al als een bedreiging had gezien. Iets wat Eevy wel begreep wat dat straalde ze ook uit, ze wou gewoon voorkomen dat poedels dachten dat het leuk was om met haar te sollen. Drie keer was er een wolf geweest die had gedacht alles te zijn. De reu had haar uitgedaagd tot het uiterste en Eevy had geen genade getoond. Een levenloos lichaam bleef achter en Eevy deed niet eens de moeite om het lichaam weg te gooien, waarom zou ze? Zulke poedels verdienden geen lichaam. Dan waren er nog twee teven geweest die dachten wat lol te kunnen hebben met Eevy. Alle twee de teven waren met hun staart tussen hun poten weg gelopen en lieten een bloed spoor achter in de verse sneeuw. Eevy grijnsde kort bij die gedachtes en merkte dat haar humeur er zowaar beter van werd. Ze pootte zichzelf wat aan en liep verder. Hoe eerder ze weer in het roedel gebied was hoe beter. Ze wou nog even wat dingen bespreken met Legion en ze had Ren ook wel weer gemist. Maar eigenlijk had ze nu meer behoefte aan wat tijd voor haarzelf, dat was de eerste reden waarom ze zich hier begaf. Jammer genoeg was er nog niet veel van gekomen, aangezien ze eerst nog had gejaagd en vervolgens een reu was tegen gekomen waar ze de naam al niet meer van wist. Zo'n grote indruk had hij dus ook al niet meer op haar achter gelaten.

De wind sneed ruw in haar dikke vacht. Aangezien haar vacht zo dik was voelde ze de kou niet. Ze liet haar kristal heldere blauwe ogen over de omgeving heen glijden. Ze viel niet op op deze uitgestrekte lege vlakte. In de nacht viel ze al helemaal niet op. Alleen die kille blauwe ogen die glinsterde in het maanlicht verraden haar dat ze daar was. Aan onverwachtse aanvallen deed ze niet, tenzij het een wolf was die ze echt niet kon uit staan. Ze liet haar oren even heen en weer bewegen om wat geluid op te vangen. Ze hoorde vaag hoe iets werd neer gehaald. Het geluid kwam van voren en als Eevy verder zou lopen, zou ze het geheid tegen komen. Eevy was geen wolf die dingen uit de weg ging en nu dus ook niet. Ze liep gewoon verder en probeerde de pup geur die haar neus binnen drong. Haar neus vleugels trilde eventjes. Haar klauwen kraste over het koude gesteente en zorgde voor een piepend geluid. Onder haar klauwen zat nog wat opgedroogd bloed en hier en daar zag je wat littekens van een eerder gevecht. De meeste waren nu bedekt door de dikke winter vacht. Ze wist dat ze elk moment een pup kon tegen komen en uiteindelijk doemde er een pup op. De pup had een konijn gevangen en zat het nu op te eten. Eevy fronste een keer. 'What the fck you want?' sprak de pup. Eevy trok eens kort haar bovenlip op als reflex, waarna ze tot een halt kwam. Ze hield haar kop wat lager zodat die op dezelfde hoogte was als de pup. "Show some more respect you poodle," zei Eevy en spuugde het woord 'poodle' haast uit. Hoe de pup tegen haar sprak stond haar niet aan. Misschien zou Eevy haar nog wat dingen aanleren op de harde manier.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://ahuro.actieforum.com/forum

 Breeze

Solitair

Breeze
Aantal berichten : 191
Pro Infinito's : 1619600

About Me
Leeftijd: xDo you have to know that?x
Partner:
Karakter:

ωαт тнє нєℓℓ Empty
BerichtOnderwerp: Re: ωαт тнє нєℓℓ   ωαт тнє нєℓℓ Icon_minitimevr 1 maa 2013 - 16:19


Afwachtend zag ze hoe een witte pluizige wolvin haar naderde. Ze had lichtblauwen ogen en een pikzwarte neus. Breeze zuchten en stond op. De wolvin was meer dan een kop groter en ze rook naar een roedel. Misschien kon Breeze later aan de wolvin vragen wat ze hier zo alleen deed en in welk roedel ze zat maar nu was het niet echt het geschikte moment. "Show some more respect you poodle," Hoorde ze de wolvin zeggen, nou het woordje 'poodle' spuugde ze meer naar Breeze. Zuchtend stond Breeze op en tikte met haar bruine staart tegen de koude vloer aan. 'Show you also then .... Nobody calls me Poodle!' Gromde ze. Ze voelde hoe haar staart nat werd van de sneeuw die smolt terwijl ze de wolvin aan bleef kijken. Echt zo iedereen noemde haar 'Poodle' Maar daar ging echt een super groot einde aan komen zeg. Waar Breeze echt niet tegen kon en haar goede humor weer verpeste dan was dat het wel. Breeze stond op en liep richting de witte wolf om de grote afstand een beetje te verminderen. Na ongeveer vijf stappen te hebben gezet stond Breeze stil en liet haar kop expres schuldig hangen. 'Excuse me for my rude behavior Madam wolf.' Vervolgde Breeze met een kille ondertoon. Het was echt funny als ze dat kon zeggen tegen stomme wolven die ze tegenkwam. 'What is your name?' De laatsten woorden sprak ze uit alsof er niks was gebeurd tussen hun twee. het leek hoe Breeze nu tegen de wolf sprak dat ze een heel normaal gesprekje voerde. Even later zag Breeze in de verte een groep herten rennen. En dat was nog niet het ergste achter de herten aan kwamen nog Gnoes. 'I think dat i gone of this place.' NIet dat ze wilde zwak overkomen maar hier een weg door maken was nogal lastig. 'Come on!' Gilde ze naar de witte wolvin. Ze rende naar de wolf en duwde haar tegen haar flank aan. Zelf naar Breeze een boogsprong en belande een stukje verderop. 'Come over here!' Gilde ze naar de wolf. De kudde Gnoes en herten naderde langzaam beide wolven, zelf hoopte Breeze dat de wolf geen ongeluk overkwam.

~~Flut D=
Terug naar boven Ga naar beneden

 Eevy

Erelid

Eevy
Aantal berichten : 3909
Pro Infinito's : 1650800

About Me
Leeftijd: 3 summers and 2 moons
Partner:
Karakter:

ωαт тнє нєℓℓ Empty
BerichtOnderwerp: Re: ωαт тнє нєℓℓ   ωαт тнє нєℓℓ Icon_minitimevr 1 maa 2013 - 17:37


De kleine pup vond kennelijk niet dat Eevy bedreigend over kwam, want ze bleef gewoon simpel weg liggen. Iets wat Eevy een beetje deed irriteren en ze voelde hoe haar humeur omsloeg. Ach wat, zo snel zou ze een pup niks aan doen en deze pup leek het ook niet waard te zijn. Uiteindelijk stond de pup toch op, maar met een zucht. Terwijl de pup op stond hief Eevy haar massieve kop weer. 'Show you also then .... Nobody calls me Poodle!' gromde de pup en keek Eevy aan. Eevy grinnikte eens en grijnsde nogmaals. "Poodle," zei Eevy nogmaals. Altijd leuk om een pup te plagen die dacht dat ze het alles was. Een beetje ego indeuken kan nooit kwaad. Vroeger werd Eevy ook altijd voor poedel uitgemaakt, maar toen was ze ook echt een poedel. Dat was nu wel verandert, ze liet niemand over haar heen lopen en zei nooit nee tegen een gevecht. De pup kwam in beweging en kwam voor Eevy tot een halt. Eevy liet haar kop wat zakken, zodat ze de pup beter kon zien. De pup liet haar kop schuldig hangen, iets wat Eevy haar kop weer omhoog liet gaan waarna ze kort met haar ogen rolde. 'Excuse me for my rude behavior Madam wolf.' sprak de pup met een kille ondertoon. Waarom nog o zo schuldig doen, wanneer je aan de ondertoon kon horen dat ze er toch niks van meende? Ach wat, Eevy speelde wel even het spelletje mee, wat was ze toch weer goed bezig. Ze wist dat het van korte duur zou zijn en dat ze zo weer weg zou gaan. "Well well, you do have manners," zei Eevy en het sarcasme leek er vanaf te druipen. Eevy's oren bewogen naar achter en de wind die hun kant op stond nam de geur van prooi met zich mee. Een kudde herten en gnoes waren aan het naderen. Ze voelde haar maag kort ineen krimpen bij die gedachtes, had ze dan toch honger? Ach wat, ze haalde er wel een kalf uit. 'What is your name?' sprak de pup uit op een toon alsof er nooit iets tussen hen was gebeurd. Opnieuw grijnsde Eevy. Ze richtte haar aandacht weer op de pup en één oor draaide ze weer naar voren. "You don't deserve it to know," sprak Eevy op een zoete toon. Ze ging haar naam niet vertellen aan een pup die dacht dat ze alles kon maken.

Opnieuw draaide haar oren naar achteren. Het geluid van naderende hoeven werd harder. Eevy draaide haar kop een kwart slag en zag daar de kuddes naderen. Ze zouden zo over hen heen lopen als ze niet aan de kant gingen. 'I think dat i gone of this place.' sprak de pup en Eevy richtte haar blauwe ogen weer op haar. Tja, zo kleine pup word snel onder gelopen, ze snapte dat zij hier weg ging. 'Come on!' gilde de pup, iets wat Eevy's oren deed flikkeren. De pup sprong tegen haar flanken op waarna het met een boogje een eindje verderop belandde. "Easy easy," zei Eevy sussend en zuchtte even kort daarna. Het geluid van naderende hoeven werd sterker en de geur deed Eevy haast kwijlen. Ze grijnsde even kort. 'Come over here!' klonk het opnieuw. Eevy nam een kort aanloopje waarna ze met een simpele sprong naast de pup belandde. Ze spande haar spieren meteen weer aan. De kudde denderden voorbij eerst de herten, daarna de gnoes. De gnoes waren domme beesten ze dachten aan hunzelf en soms nog aan hun jongen, maar als ze te zwak leken besteedden ze daar geen aandacht meer aan. De gnoes liepen op een hoog tempo weg en Eevy richtte haar ogen op de laatste gnoes. En ja hoor, daar achter liep een mank jong. Het was een aangeboren aandoening en kon er niks aan doen. Wat zielig toch weer. Eevy grijnsde kort, waarna ze haar achterpoten aanspande en weg schoot. De gnoes hadden door dat er gevaar op de loer lag en schoten uit één. Ook de herten merkte het en zo gingen de kuddes uit één. De verminkte kalf rende hinkelend achter de andere gnoes aan, maar kon ze nooit bijhouden. Eevy zette een tandje bij en kwam met soepele beweging op de rug van het kalf. Het kalf krijste het uit van de schrik, terwijl Eevy haar klauwen in de rug boorde zodat ze er niet vanaf kon vallen. Ze wachtte niet af en boorde haar vlijmscherpe tanden meteen in de hals van de kalf, zoekend naar de slagader. Toen ze die had gevonden beet ze die door. Bloed spoot meteen haar bek in en het enige wat over was van het gekrijs was een piepend geluid. Het lichaam verslapte zich en Eevy sprong soepel van de kalf af. Ze liet de hals los en likte kort haar lippen af, waarna ze het bloed in haar bek door slikte. Ze keek de omgeving even rond, de kuddes waren uit het zicht verdwenen. Ze boog zich naar het kalf toe en scheurde het vel eraf, waarna ze er van begon te eten. Ze zou het niet erg vinden als de pup mee kwam eten, maar ze zou de pup zeker niet uitnodigen.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://ahuro.actieforum.com/forum

 Breeze

Solitair

Breeze
Aantal berichten : 191
Pro Infinito's : 1619600

About Me
Leeftijd: xDo you have to know that?x
Partner:
Karakter:

ωαт тнє нєℓℓ Empty
BerichtOnderwerp: Re: ωαт тнє нєℓℓ   ωαт тнє нєℓℓ Icon_minitimeza 2 maa 2013 - 11:20


"Easy easy," Hoorde ze de wolvin sussen. What the hell waar was ze mee bezig? Als ze dood wilde moest ze zo zeker door blijven gaan hoor. Breeze wilde net terug naar de wolvin rennen om haar te helpen maar ze voelde hoe er naast haar een zwaar gewicht lande. 'What the hell are you doing in gosh name there?' Even liet Breeze haar ogen draaien en keek naar de kudde die voorbij rende. En jha, achteraan liep een klein verminkt kalfje. Misschien had de wolvin het kalfje ook al gezien maar goed samen doden kon toch ook? Net toen ze in de aanval wilde gaan zag ze dat de witte wolvin rende naar het kalf en sprong soepel op het bruine rugje. Ze zag hoe soepel en vlug de wolvin dit deed en daarna in het nekje beet. Bloed spoot alle kanten op en nu wist Breeze het zeker, de wolf had de slagader te pakken gekregen. Het kalfje viel neer en de wolvin sprong eraf. 'Amezing!' Gilde Breeze uit naar de wolf. De wolf was al aan het eten terwijl Breeze zwijgend toekeek. Ze had al gegeten dus had niet zoveel honger dus deze keer at ze wel niet mee. Ze zuchten en zette haar voorpoten op e plek waar de wolvin ze had gezet. Je kon gewoon zo een pootafdruk zien in de slappe sneeuw dus je wist precies waar je had gelopen. Haar achterpoten zette ze ook op de zelfde plek. Breeze ontspande haar achterpoten en spande haar voorpoten. Haar staart liet ze achter zich hangen en ontblote haar tandjes. Ze nam een grote zet en nam een verre sprong. Voor een pup had Breeze wel veel kracht en een goede uithoudingsvermogen dus... Het leek alsof ze vloog maar even later lande ze hard op haar voorpoten. 'Sh*t.' Mompelde ze zachtjes. Het probleem was dat ze niet eht een goede kracht had in haar voorpoten. Ze liep weer terug naar de afdrukken en zette zich weer opnieuw af. Weer vloog ze door de lucht en belande weer verkeerd. 'Why i not can this?' Opgeven nee dat heeft ze nog nooit gedaan. Het zal hoe dan ook wel moeten lukken. Weer liep ze terug en slikte een keer. Ze nam een grote hap lucht en spande weer haar voorpoten. Deze keer moest het lukken! Ze zette zich af en belande verderop weer neer. Toen ze eenmaal met alle vier de poten op de grond stond nam ze een aanloop en sprong over een grote steen heen. 'I dit it!' Zei ze niet al te happy. Ze was de witte wolvin al helemaal vergeten maar keek toen weer om. 'Ehm....Sorry I had forgotten you ...' Ze liep weer terug en keek naar haar pootafdrukken. Misschien was het toch een idee geweest om er nog wat aan te combineren maar dat zal later wel komen. 'Would you tell me your name and pack out what you come?' Vroeg ze koeltjes aan de sneeuw witte wolf.
Terug naar boven Ga naar beneden

 Eevy

Erelid

Eevy
Aantal berichten : 3909
Pro Infinito's : 1650800

About Me
Leeftijd: 3 summers and 2 moons
Partner:
Karakter:

ωαт тнє нєℓℓ Empty
BerichtOnderwerp: Re: ωαт тнє нєℓℓ   ωαт тнє нєℓℓ Icon_minitimeza 2 maa 2013 - 11:53


De pup was kennelijk onder de indruk geweest want ze had was hysterisch gegild naar Eevy. Dat deed Eevy even kort grijnzen. Altijd leuk om kleine pups op te laten kijken. Misschien ging die verwaande pup dan nu in zien dat ze wel wat respect voor Eevy mocht hebben. Die pup moest nog veel leren. De pup keek zwijgend toe, terwijl Eevy de taaie huid van het kalf eraf rukte. Kennelijk was de pup dus niet van plan om mee te eten en hield ze zich dus stil, kennelijk dus geen honger. Eevy had er totaal geen problemen mee, want nu had ze meer voor zichzelf en nu pas merkte ze hoeveel honger ze had. Ze scheurde de buik op en haalde de ingewanden eruit waar ze vervolgens op begon te kauwen. Haar snuit zat onder het bloed en ook haar vacht had zich vermengd met het bloed. Iets wat Eevy wel aanstond, aangezien ze hierdoor een beangstigend uiterlijk kreeg en dan zouden de poedels haar tenminste met rust laten. Dat was ook de reden waarom ze meestal bloed in haar vacht had zitten. Een kleine plof was te horen gevolgd door een zachte 'Sh*t.' Eevy haar oren draaide en ze keek even naar de pup die terug liep naar de pootafdrukken die Eevy eerder had gemaakt. Eevy hief haar met bloed omhulde massieve kop op en keek naar de pup die dezelfde sprong als haar probeerde te maken. Maar wat niet lukte, aangezien ze verkeerd terecht kwam. Een grijns sierde kort rond de bebloede lippen van Eevy. Vroeger had Eevy veel getraind, dit was al begonnen toen ze nog maar 3 maanden was, haar vader wou haar echt als een moordwapen hebben. Dit zorgde ervoor dat Eevy nu sterk, snel en lenig was. Ze keek via haar ooghoek naar de pup die nog niet leek op te geven, terwijl Eevy haar kop weer in de buik van het kalf stopte. Ze haalde er wat vlees af waarop ze opnieuw begon te kauwen. Het voelde goed om haar tanden ergens in te zetten. Nog twee keer was er een doffe plof te horen, waarna het opgetogen klonk; 'I dit it!' Eevy slikte haar laatste hap door en likte vervolgens haar lippen af. Ze richtte haar blik op de pup.

De pup leek haar totaal vergeten te zijn, maar daar zat Eevy totaal niet mee. Dit was uiteraard alleen maar een tussen stop en ze zou zo weer vertrekken. De pup leek zich te beseffen dat ze Eevy praktisch negeerde, waarna ze zich omdraaide naar haar toe. 'Ehm....Sorry I had forgotten you ...' sprak de pup uit en leek dit keer haar verontschuldigingen echt te menen. Eevy knikte eens kort als teken dat het goed was. De pup was een doorzetter, dat was zeker. Maar dat was ook wel nodig als je op jezelf leefde. In ieder geval had Eevy nog niet helemaal een ander beeld van de pup gekregen. Eevy keek eens kort naar het karkas, maar veel was er niet van over. De botten en het vel lag er nog, het vlees was er helemaal vanaf gegeten door Eevy. Ze grijnsde eens even kort. 'Would you tell me your name and pack out what you come?' vroeg de pup koeltjes. Eevy keek op waarna ze recht op ging zitten. "Same question again, hua," mompelde Eevy en grijnsde eens. "If you wanna it that badly, I am gonna tell you," zei Eevy. Wat was ze toch weer aardig bezig, ze grijnsde opnieuw. "I'm Eevy, the counselor of the Black Ops," sprak Eevy. Ze wist niet of de pup wist wat voor roedel de Black Ops was, het was in ieder geval geen liever roedel. En van die roedel was Eevy de adviseur, ze stond praktisch onder de alfa. Wat respect verdiende ze wel. "En yours?" vroeg Eevy wat ongeïnteresseerd. Het interesseerde haar eigenlijk ook niks, waarom vroeg ze het eigenlijk? Misschien om te kijken of ze bij haar naam wat meer informatie over haar kon op doen, maar waarom zou ze dat in hemelsnaam willen doen?

[flut ._.]
Terug naar boven Ga naar beneden
http://ahuro.actieforum.com/forum

 Breeze

Solitair

Breeze
Aantal berichten : 191
Pro Infinito's : 1619600

About Me
Leeftijd: xDo you have to know that?x
Partner:
Karakter:

ωαт тнє нєℓℓ Empty
BerichtOnderwerp: Re: ωαт тнє нєℓℓ   ωαт тнє нєℓℓ Icon_minitimeza 2 maa 2013 - 13:01


Toen de wolvin geen antwoord gaf draaide Breeze zich weer om om verder te trainen aan haar jachttechniek. Ze concentreerde zich op haar voorpoten en zette haar staart in de lucht. Het leek wel of ze bezig was met een spel en dat was juist weer goed voor de afleiding. Ze zette haar achterpoten een stukje uit elkaar om zo haar balans te houden. Ze drukte haar voorpoten in de grond en zorgde ervoor dat als ze ging afzette dat haar poten wat zand weg duwde. Ze slaakte een diepe zucht en sloot haar zeeblauwen ogen. Ze tikte even met haar staart en nam een hoge sprong naar voren. Het enige wat ze was vergeten waren haar achterpoten maar misschien zou ze ze nog kunnen verbeteren in de lucht. Ze gaf een kleine trap met haar achterpoten en strekte haar voorpoten. Ze belande een stukje verderop en keek achter zich. Een klein wolkje zand versperde even de weg en stoof toen op. Achter zich hoorde ze opeens een stem. Snel draaide ze zich om en richten vervolgens haar blik op de wolf. "Same question again, hua," Breeze knikte even kort. Bang was ze nu niet echt meer en de wolf had haar nu ook geen 'Poodle' meer genoemd en dat was wel wat goeds voor nu. "If you wanna it that badly, I am gonna tell you," Jeej ze ging het eindelijk vertellen dan hoefde ze haar ook niet meer Wolvin te noemen. Breeze haart staart tikte niet echt meer maar ze sleurden hem nu meer over de grond heen. "I'm Eevy, the counselor of the Black Ops," Antwoorden de wolvin. ' I know what the Black Ops is ... And I think it's cool is that you have a high rank of the Black Ops,' Black ops? Realy dus het was zo Breeze zat hier met een Black Ops wolf! Ze slaakte een diepe zucht om haar schaamte te verbergen. Het liefste was ze nu weg gerend maar ze bleef als teken van dapperheid zitten. Het was echt geen plan om te laten zien dat zij en watje gedroeg -ook al was ze dat niet- of toonde. Breeze haar oortjes bewogen zenuwachtig heen en weer. ' I think it's cool .....' Sprak ze verder op een normale toon. Breeze wilde eigenlijk dolgraag sterker worden en dar gebeurde zeker in de Black Ops. Geen genade, vechten en trainen tot je leven er vanaf hangt. Ze schudde even met haar kopje en keek de witte wolvin weer aan. Haar bek was helemaal rood van het bloed en haar poten zaten ook helemaal onder. Ze leek nu wel uber gaaf! 'You are zo coowl!' Antwoorden Breeze zeker. Jha deze wolvin was uber kwaadaardig en ook nog eng ook. 'I think you are a great counselor for the Black Ops Eevy.' Rustig keek ze de wolvin aan. Had Breeze nu te veel gezegd tegen de wolvin of viel het eigenlijk nog mee? Met langzame bewegingen besloot Breeze toch even te gaan liggen.
Terug naar boven Ga naar beneden

 Eevy

Erelid

Eevy
Aantal berichten : 3909
Pro Infinito's : 1650800

About Me
Leeftijd: 3 summers and 2 moons
Partner:
Karakter:

ωαт тнє нєℓℓ Empty
BerichtOnderwerp: Re: ωαт тнє нєℓℓ   ωαт тнє нєℓℓ Icon_minitimeza 2 maa 2013 - 13:54


Aangezien de pup niet vreemd had opgekeken ging Eevy er vanuit dat de pup wist wat voor roedel de Black Ops was. Ze was daarvan onder de indruk. Waarom zo zo'n jonge poedel daar vanaf weten? ' I know what the Black Ops is ... And I think it's cool is that you have a high rank of the Black Ops,' sprak de pup. Eevy knikte eens. Hoe wist de pup van de Black Ops? Had ze naar Legion gehuild of was ze eens aangevallen door een lid? Eevy ging er verder niet op in. Het waren niet haar zaken. De pup leek wat zenuwachtig te worden. Eevy fronste eens kort. ' I think it's cool is that you have a high rank.' sprak de pup opnieuw. Eevy grijnsde eens. De pup leek haar eerder gestelde vraag te negeren. Wat een respect weer. Plots leek de uitdrukking op de pup haar snuit te veranderen. Eevy trok een wenkbrauw op. De pup keek vol bewondering naar Eevy. Watte-? 'You are zo coowl!' sprak de pup. Eevy grinnikte eens, waarna ze opstond. 'I think you are a great counselor for the Black Ops Eevy.' zei de pup. Moest die pup wat van haar of zo? Eevy schudde eens kort haar kop. Pups. "Well thank you," zei ze en grijnsde nogmaals, waarna ze om de pup heen liep en haar weg verder zetten over de lege vlakte heen. "Train hard and then you wil be stronger," riep ze de pup nog achterna, zonder om te kijken. Ze had nu wel genoeg liefde besteed aan deze pup. Het was tijd voor wat actie.

[flut >.>]
Terug naar boven Ga naar beneden
http://ahuro.actieforum.com/forum

 Gesponsorde inhoud



ωαт тнє нєℓℓ Empty
BerichtOnderwerp: Re: ωαт тнє нєℓℓ   ωαт тнє нєℓℓ Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

ωαт тнє нєℓℓ

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
For Eternity :: 
» The North
 :: Taiyuan Xue
-
Ga naar: